Kunst

De laatste dag in Tokyo en tevens de laatste dag in Japan. We gaan naar Roppongi, een stad in de stad. Roppongi is een gebouwencomplex bestaand uit kantoren, winkels, restaurants, hotel, musea, tuinen, het hoofdkantoor van een tv-station en woonappartementen. Middenin dit complex staat de Mori Tower, 238 m hoog. De onderste 6 verdiepingen zijn voor winkels en restaurants, de bovenste 6 voor museum en observatiedeck, de tussenliggende voor kantoren. Net als in meer opgeknapte stadsdelen, begeef je je in Roppongi Hills op meerdere niveaus en is het zoeken geblazen om de juiste roltrap, straat of lift te vinden om daar te komen waar je wilt komen. 

 

We bezoeken het Mori Art Museum en zien daar de tentoonstelling A Charming Journey van N.S. Harsha, een kunstenaar uit India. Nooit van die man gehoord, maar driedubbel fan na het zien van al die fantastische werken en de gedachten die erachter schuilgaan. Alles was indrukwekkend, maar de drie grote werken We come, We eat, We sleep waren bijzonder mooi. Hieronder fragmenten uit deze schilderijen. Nieuwe kunstlessen zijn in de maak. 

 

 

 

 

Ook super was een beschilderde vloer vol met mensenhoofden. Erboven een spiegelplafond, wat uitnodigde tot het maken van foto's vanuit allerlei posities en dat tot hele vreemde effecten leidde. 

 

Via het observatiedeck en een tentoonstelling over Marvel strips waar wij niet zoveel mee hebben ('Is dat Spider-Man of Action-Man?') gaan we naar buiten om de tuin te bekijken. Die is erg mini, maar mooi aangelegd. Als een tiende van alle shoppers en kantoorwerknemers hier zou gaan zitten, zou het niet passen. En dat doen ze dus ook niet. Het piepkleine stukje gras dat er is, mag overigens niet betreden worden. Gelukkig zijn er ook Japanners die zich niets van deze regel iets aantrekken. Van het grasveld is bijna geen spriet te zien. 

 

 Van de supermoderne city in the city gaan we naar Midtown, een stadscomplex vergelijkbaar met Roppongi. Wonen, werken en recreëren in een klein gebied op verschillende niveaus. Bijzonder is dat de tuin hier niet op het laagste niveau ligt, maar een verdieping hoger. De auto's rijden onder de tuin door. De winkels zijn sjiek en duur. Naast winkels zijn er ook deftige massagesalons, nagelstudio's en een kookstudio. In de gang met de welness-dingesen (-zaken? -onzin?) hangt een bordje dat je vooral respectvol en dus rustig en stil moet langslopen. Tot een ratelende kar met poststukken bruut onze sluipende stille tocht verstoort. Bordje niet gelezen zeker. 

 

Nog niet klaar, wordt vervolgd 😎