Bamboebomen en babyhuisjes

Een warme zondag in Kyoto, volgens de voorspellingen wordt het 27 graden. Mooie dag om naar het bamboebos te gaan. Met de trein naar Arashiyama, net buiten Kyoto. De treinen zijn afgeladen vol en ook in het bamboebos is het druk, maar gelukkig niet zo als gisteren bij de tempels. Het wandelpad tussen de bomen, die zeker 20 m hoog zijn en kort bij elkaar staan,  is heerlijk koel en de zon geeft het bladerdak een schitterende lichtgroene kleur. Bezoekers zijn voornamelijk Japanners en ook hier weer veel kimono's. 

   

 

In het bos is natuurlijk ook een tempel, met eromheen een mooi aangelegd park. Jammer dat de bloesem net weg is, maar er is genoeg moois te zien. 

De bodembedekking bestaat uit mos. Daar waar Nederlanders  zuchtend het mos tussen de grassprieten van hun gazon uit plukken, doen Japanners  hetzelfde, maar dan andersom. 

Veel verschillende kleuren groen

 

Prima plan. 

Met de trein terug naar Kyoto. Ons hotel is er vlakbij, dus we dumpen wat spullen en lopen dan naar een shoppinggebied. Net als bij ons, is alles hier op zondag open. Veel luxe winkels, warenhuizen, Japans fastfood, snoepwinkels (roze!!!) en de geweldige Kruidvatten, waar ze de klanten naar binnen lokken met een pakje gratis zakdoekjes. Staand voor de schappen, heb je vaak geen idee wat er ligt. Oké, flessen zijn herkenbaar als fles, maar dan nog weet je niet of er bodylotion in zit of shampoo, dat merk je pas onder de douche. Bij medicijnen is het kopen op de wilde gok risicovoller. Soms staan er plaatjes op de doosjes waaruit je kunt afleiden dat er iets in zit voor je mond, maar of het dan pillen tegen aften, kiespijn, kaakkraken of gewoon tegen een stinkende adem zijn, dat weet je dan niet. 

 

In een van de warenhuizen vinden we een afdeling knutselen. Alsof we in de handvaardigheidscatalogus van een schoolleverancier rondlopen! Buiten de gebruikelijke pennen, krijtjes, potloden en stiften (dat is al kwijlen natuurlijk), vind je hier plankjes in honderd maten om te figuurzagen, lapjes leer om etuis en sleutelhangers te maken (inclusief alle ringetjes, drukknopen en hangertjes die daarvoor nodig zijn), drie gangen vol met stempels, idem stickers, verschillende soorten klei plus gereedschappen, een 'maak je eigen notitieblok hoek' met keus uit vele kartonnen kaftjes, papiersoorten en wire-O's, foam in tig diktes en kleuren, een waar walhalla. 

Ook de kookafdeling is een feestje. Henk scoort er een vierkant pannetje om thuis de beroemde Japanse ei-groentekoek te kunnen maken. 

Terug lopen we door de woonwijken. We verbazen ons over de flats, die zo klein lijken. Balkons die in Nederland bij een appartement horen, worden hier met schotjes in drieën verdeeld. Dit zegt dus ook iets over de breedte van de appartementen, de etalage van een makelaars, zien we dat dit klopt. Appartementen van 25-50 m2 zijn heel normaal. De woonkamer is dan vaak niet groter dan 8-10 m2, zodat er nog ruimte is voor keuken, badkamer en een slaapkamertje. Vanaf 50 m2 zijn de appartementen blijkbaar groot genoeg voor twee slaapkamers. Die zijn dan uiteraard van minimale afmetingen. De kleinste die we zagen was 2,44 m2. Net voldoende ruimte om vanuit de deuropening in je bed te springen!

Als we terug zijn bij het hotel, hebben we 13,3 km gelopen volgens de app. Er zijn van die dagen dat dit minder is 😊